Konspekt warsztatu składa się dwóch części. W pierwszej uczestnicy zostają wprowadzeni w baśniowy niemal świat rajskiej Wyspy Wielkanocnej, by ostatecznie uczestniczyć w jego katastrofie. Ten zabieg autorka konspektu wprowadza celowo, by uczestnicy doświadczyli emocji, które następnie mają zasilić motywację do działań prośrodowiskowych „tu i teraz”. Tragedia wyspy stanowi w tym warsztacie metaforę naszego świata, a zmiana, nad którą pracują ostatecznie uczestnicy ma być ich osobistym wkładem w proces przeciwdziałania niekorzystnym tendencjom. Warsztat jest umiejętnie zaplanowany, jego struktura jest przejrzysta, a poszczególne ćwiczenia służą osiągnięciu założonych celów.
